Maçka demokrasi parkı
Nasılsa, kitap okumak için parka gitmeye kararverdim bu pazar.
Kırık dökük bir bank buldum ağaç altında.
Sadece kapısında adı kalmıştı yazık, yerim maçka demokrasi parkında.
3-5 çift kıyı köşe tenhalarda oynaşır,
Kimi şortlu, kimi başörtülü akıllar da zorlanır,
Balona nişan atan amca sağ kapıda, pamuk şeker ise hala yoktu ortada.
Pası renge dönmüş boş kaydırak.
Nasıl da çucukluğum geçmiş haberim bile olmadan gaydırı guppak.
Şimdi tahtarevalli olmuş pantalona taksitle Cavalli,
Kitabın ilk sayfasındaki önsöze nazire eder misali.
Oscar Lewis'den işte hayat!
En vurucu bölüm, "Anam bir or**puydu’’ ancak,
Sayfalar döndükçe, hayata dair sayfa dolu kavramlarda vardı yakacak.
Aheste bir bebe salıcakta sallanmakta,
Annesi arkasında onu 4 gözle kollamakta,
Orta halli bir mutluluk,
Ama kaygı genç kadının gözlerinden bariz okunmakta.
Bir sayfa daha geçti gitti fasikülü okurken,
Kalmadı keşkül muhallebicide solurken,
Yoktu araba kamyon sesi,
Tek celbi geçmişin bugünkü nefesimdi.
Nedense yoktu hiç cırcır böceği.
Olup biten tek ses, o annenin sevgi dolu seferi.
Kalabalıklaştı bahçe birden,
Bilemedim nerelerden geldiler üstelik kimlerden?
Bir başka anne de geldi salıncağa,
Genç kadın hemen aldı sallanan bebesini kucağa,
Buyrun dedi, sıra sizde,
Efendilik saklıydı sözünde.
Koydu koca memeli kadın azman oğlunu salıncağa,
Bıraktı geçti attı kendini bir başka banka,
Ne sallayan var ne kollayan azmanı,
Anası başladı çekirdek çıtlatmaya kaldırmadan başını.
Genç kadın kenarda bebek kucağında,
Zaman geçiyor akarcasına...
Azman itip kakıyor zincirleri,
Gözümde incelediğim hayatların dizeleri,
Bebek hala açmış salıncağa ellerini,
Ama gören kalmamışki çaresiz hallerini.
Koca memeli kadın umursamaz,
Bir başka anne evlat da sırada o anlamaz,
Çıtlar çekirdek dağı önünde manda küspesi gibi şekliyle,
Üstelik dünya onun iman onun gerisi hep hikaye...
Bir fasikül daha okuyorum işte hayattan,
Ama gözüm kalkmadan salıncaktan.
Diğer genç anne gidiyor bankta oturan kadına,
Hanım sıra bize gelmez mi diye sormaya.
Ters bir bakış, hayvani br haykırış duyuyorum.
"Ramazan günü açık başınla ne hakkın var senin salıncağa.
Burası bizim belediye, bize yapıldı" diye bağırıyor güya anlatmaya.
Genç kadın kapıyor bebeğini, hemen koyuluyor yola.
Demokrasi parkının kapısından çıkıp, yeniden hayatını aramaya.
Diğer genç anne suskun çaresiz,
Alıyor çocuğunu yürüyor ibaresiz.
Son fasiküle bir sayfa kala kırıyor köşesini kapıyorum kitabı.
Adaletin heyekelinin gözü bağlı, terazisi eğri, kılıcı keskin hesabı.
Usulca yaklaşıyorum azmana.
Hadi bacım güle güle kullan salıncağı, ileride tahta revan da var otursana!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder