Çok özür dilerim kendimden
Eleştirmeyi unutup gittikçe yermeyi yeğleyen bir topluma dönüşüyoruz.
Yaşanmışlık, bilgi birikimi ve öngürüleri unutup kendimize dev aynasında bakıyoruz.
Oysa ayna karşısında yaşlanan ya da rezil olan tek canlı değil mi o insan?
Vargı ve sangılarımız, algı ve yargılarımızdan uzaklaşınca yangılara dönüşüyor...
Ancak, zaman elde duramayan bir kavram olduğundan sadece yaşamı kaybettirerek akıp gidiveriyor... Üstelik nice değerleri çöp kıvamına getirdiğimizi bile anlayamadan...
Neden mi?
Malumunuz ben bir aktivistim.
Bir liberal, bir radikal, bir de marjinalim üstelik.
Kimilerine göre manyak, kimine göre ahlaksız, kimine göre ise itici. Bazısına göre saçmalayan, bazısına göre çok bilmiş, bazısına göre ise işe yaramaz bir yalaka...
Hatta bazen rol yapan, bazen de tribüne oyanayan bir şaklaban...
Varsın desinler.
Varsın özelimi günah sayıp emeğimi küçümseyenleri benimsesinler. Oysa, İnci surlarda can verirken kimse yoktu yanımızda. Kimse yoktu, evden kaçan genç çocuğu ailesine geri teslim ederken ben o gün istasyonda. Kimseyi ilgilendirmesin kime ne kadar koştuğum. Bilmesinler ormanlarda canlıları beslemeye çoştuğum...
Kime ne verilen burslardan, kurtarılan canlardan ya da sahip çıkılası yaşamlara el uzatmamdan...
Birkaç montajlı ve yanlı magazin programı, belki de birkaç geçmişi malum, ama geleceği ketum orta malı referans olsun bazılarına. Kırsın kalemleri mahkemeler kin kusarak.
Nasılsa ar namus kalmazmış damarda.
Eğer sağduyu yoksa vicdanlarda...
O yüzden özür dilerim kendimden,
Devamında:
Seray'dan, Buse'den
ve Belgin’den...
Devletten, Askerden, Polisten, Örgütten,
Adaletten...
Yanlarında Nihat Erim, Deniz Gezmiş,
Affet beni Nazım Hikmet, Uğur Mumcu,
Bağışlayın lütfen Sn. Fetullah, hatta Sn. Ayetullah...
Görmezden geliverin yanlışımı lütfen
Sn. Erdoğan, Sn. Arınç ve Sn. Üzmez.
Bilirkişisiniz bilirsiniz bir tek Allah cc düşmez.
Belki unutursunuz Sn. Papaz, Sn. İmam ve Sn. Haham...
Sizler kocaman bir toplumsunuz, ben de tek başıma birey.
Beni belki zor anlarlar.
Cahilim pilavım yok ki adı olsun kuskus,
Mezem: Ömer Hayyam, Aşık Veysel, Köroğlu ya da Yunus...
Belki de hor görmek sağlar konsensus.
Ama en çok özür dilerim yine de kendimden.
Ancak, düşmeyecek fitilim de, ateşim de mücadele etmek için ve her kıvılcımla zincir bozacak daha bir kez ta derinden elimden...
Kovsanız da, sövseniz de hatta dövseniz de dövmesiniz kalbimde. Elimde meşale yine de yürüyeceğim tüm sınıf olabilmiş bireyler ve canlılar için en önde...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder